Z Małopolska w II Wojnie Światowej

PTASZEK Bolesław.

Pochodził z Łużnej. Syn Anieli (aresztowanej w sierpniu 1943 r., osadzonej w obozie w Szebniach, potem w Niegłowicach koło Jasła, gdzie przebywała do wkroczenia Sowietów). Miał brata Juliana i siostrę Krystynę (urodzoną ok. 1931 r., którą Niemcy pozostawili w domu). Przed wojną chodził dwa lata do szkoły zawodowej w Gorlicach. Był wiejskim kowalem. W 1942 r. poznał Stanisława Dywana „Kasztan”. Razem okradali niemieckie transporty kolejowe. Swój pierwszy pistolet skradł z transportu wojskowego (zabrał śpiącemu w kabinie kierowcy). Razem z bratem Julianem ukradł z transportu kolejowego skrzynkę granatów zaczepnych, koce i bieliznę oraz umundurowanie Wehrmachtu. Wspólnie ze Stanisławem Dywanem „Kasztan”, Adamem Baranem „Ryba”, Kazimierzem Wątróbskim „Sęp” i bratem Julianem z transportu kolejowego zabrali skrzynię mauzerów (zabito prawdopodobnie konwojenta tego transportu). W marcu 1943 r. Niemcy odkryli jego kryjówkę nad potokiem koło Stróży. Z rekomendacji Stanisława Dywana "Kasztan" stąpił wówczas do oddziału partyzanckiego Batalionów Chłopskich „Sablik”. Używał pseudonimu „Rożek”. 13 kwietnia 1943 r. brał udział w akcji na młyn w Białej Niżnej. Należał do patrolu oddziału Batalionów Chłopskich „Sablik", który strzygł w czerwcu 1943 r. w Zborowicach koło Ciężkowic dziewczynę za kontakty z Niemcami. 13 lipca 1943 r. dowodził uwolnieniem z aresztu w Bobowej (więzienia w Grybowie?) Bolesława Ziębę „Biały” (informacja z innego źródła, że było to w czerwcu 1943 r. jest błędna, Bolesław Zięba „Biały” został aresztowany dopiero 13 lipca). 29 kwietnia 1944 r. brał wspólnie z Romanem Kostrzewą udział w nieudanej próbie wykonania wyroku na komendancie policji kolejowej w Stróży. 11 czerwca 1944 r. należał do obstawy Romana Kostrzewy „Paź” i Mariana Króla „Em-El”, którzy wykonali wyrok na kofidencie M. w Gorlicach (Część źródeł podaje, że akcja miała miejsce 22 czerwca 1944 r.). 16 lipca 1944 r. wspólnie ze Stefanem Gryzło „Grzybek” wykonał wyrok na konfidencie w Krużlowej. Od 1 sierpnia 1944 r. dowodził II drużyną oddziału Batalionów Chłopskich „Sablik”. 4 sierpnia 1944 r. zastrzelił niemieckiego oficera w dworku w Staszkówce. Brał udział w akcji na budynek gestapo (willę Hansa Franka?) w Kobyle Gródku. 19 sierpnia 1944 r. uczestniczył w akcji na stację kolejową w Bobowej. Ukończył Pierwszą Oficerską Szkołę Piechoty we Wrocławiu. Został mianowany na stopień podporucznika ludowego Wojska Polskiego. Brał udział w walkach z Ukraińską Powstańczą Armią w rejonie Przemyśla. Mieszkał w Gdańsku-Wrzeszczu.  Ukończył studia, został inżynierem budownictwa sanitarnego. Od 1955 r. pracował w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego w Gdańsku.

AIPN Kr 07/130 t. 1. Akta Tadeusza Seweryna, k. 41, Plan operacyjnych przedsięwzięć do sprawy ewidencyjno obserwacyjnej krypt. „Swój” dot. Seweryna Tadeusza; Kapustka Eugeniusz, Ptaszek Bolesław, Partyzancka idzie wiara..., Warszawa 1972 s. 37, 38, 45, 57, 69, 71, 79, 84, 85, 100, 121, 124, 127, 166, 190, 196, 217, 238; Wnuk Włodzimierz, Walka podziemna na szczytach, Warszawa 1980, s. 226, 228;