Z Małopolska w II Wojnie Światowej

25 października 1939 r.

Około godziny 8,00 Hans Frank otrzymał telefoniczne potwierdzenie nominacji przez Adolfa Hitlera na stanowisko gubernatora generalnego dla okupowanych ziem polskich.

Około godziny 9,00 Gubernator Generalny Hans Frank mianował pierwszego urzędnika w Generalnym Gubernatorstwie – swojego szefa kuchni. Godzinę później Ludwig Fischer otrzymał nominację na stanowiska gubernatora dystryktu warszawskiego.

Dowódcą Ordnungspolizei w Generalnym Gubernatorstwie został oberst Herbert Becker.

Gubernator Generalny Hans Frank wydał rozporządzenie wprowadzające obowiązek pracy dla Polaków od 18 do 60 roku życia.

Komisarz Krakowa Ernst Zörner powołał dwudziestoosobową Radę Przyboczną Miasta Krakowa. Rada była organem doradczym, bez prawa decyzji i stawiania wniosków. Weszli do niej: dr Juliusz Twardowski (były minister) jako jej prezes oraz Ludwik Bartosiewicz (restaurator), dr Wincenty Bogdanowski (przemysłowiec), Jerzy Długoszewski (majster piekarski), Jan Kuhn (kupiec), ks. dr Zygmunt Kulig (kanonik kapituły katedralnej), dr Stanisław Kutrzeba (profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego), Ludwik Lelito (przemysłowiec), Henryk Maiss (wicedyrektor Izby Przemysłowo-Handlowej), dr Tadeusz Miksiewicz (adwokat), Wojciech Olszowski (kupiec), Józef Pokorny (podpułkownik Wojska Polskiego w stanie spoczynku), Jan Poradzisz (robotnik), Andrzej Różycki (masarz), Władysław Rutkowski (ślusarz), dr Stanisław Rymar (profesor gimnazjum), Izydor Stella-Sawicki (profesor Akademii Górniczej), dr Tadeusz Lehr-Spławiński (rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego), dr Fryderyk Spohn (adwokat) i dr Kazimierz Warzycki (dyrektor Warszawskiego Banku Dyskontowego).

Weszło w życie zarządzenie władz okupacyjnych określające godzinę policyjną w Krakowie na 23,00 do 6,00 rano.