Z Małopolska w II Wojnie Światowej
20 września 1939 r.
201. pułk piechoty rezerwy pułkownika Władysława Adamczyka walczył w rejonie Ulowa i
Narola, usiłując „otworzyć” drogę na Lwów dla Grupy Operacyjnej
„Śląsk”.
W Krakowie został zorganizowany podlegający bezpośrednio naczelnemu dowódcy wojsk lądowych generałowi Walterowi Brauchitschowi Okręg Wojskowy Kraków (obejmował teren województwa krakowskiego i wschodnią część województwa śląskiego). Sprawami wojskowymi Okręgu kierował sztab operacyjny pułkownika Herberta Osterkampa (później pułkownika Kewitscha). Komisarycznym szefem administracji cywilnej (zamiast SS-Gruppenführera, ministra Rzeszy, Arthura Seyss-Inquarta) został SS-Oberführer dr Dill. Na stanowisko dowódcy SS i policji Okręgu wyznaczono SS-Gruppenführera Hansa Walthera Zecha. Szefem Sipo i SD został SS-Obersturmbannführer dr Wilhelm Harster (dotychczasowy szef gestapo w Innsbrucku). Sprawami eksploatacji ekonomicznej kierował Wehrwirtschaftsstab (Sztab Gospodarki Wojennej).
Dowódcą Selbstschutzu w Krakowie został SS-Oberführer Stolle.
Sztab I Einsatzgruppe Sipo und SD (Grupy Operacyjnej Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa) dowodzonej przez SS-Brigadeführera Bruno Streckenbacha przeniesiono z Krakowa do Przemyśla.
Ukazało się obwieszczenie szefa zarządu cywilnego 14. Armii SS-Oberführera dr Dilla o aresztowaniu w Krakowie 20 zakładników za ostrzelanie Niemców w dniu poprzednim. Przy okazji zakazano Polakom wstępu po zmroku na Planty i do parków pod groźbą zastrzelenia bez ostrzeżenia.
Einsatzkommando Sipo und SD rozstrzelało w Krakowie 10 zakładników za wyimaginowany fakt ostrzelania Niemca na jednej z ulic.
Policja niemiecka aresztowała dr Stanisława Klimeckiego, (wg części źródeł nastapilo to już 11 września 1939 r.) pełniącego obowiązki prezydenta miasta Krakowa. Zastąpili go nieformalnie dr Wincenty Bogdanowski i dr Tadeusz Miksiewicz.
Policja niemiecka aresztowała Kazimierza Dobiję, komisarycznego zarządcę koncernu prasowego IKC. Przesłuchano go w siedzibie gestapo przy ul. Pomorskiej 2 w Krakowie, a następnie osadzono w więzieniu Montelupich. Później został wywieziony do KL Sachsenhausen, gdzie przebywał do stycznia 1942 r.
Rozpoczęły się zajęcia w niektórych krakowskich szkołach średnich.