Z Małopolska w II Wojnie Światowej
8 lutego 1940 r.
Z KL Sachsenhausen zwolniono 101 profesorów krakowskich wyższych uczelni aresztowanych 6 listopada 1939 r. w ramach Sonderaktion Krakau. Wszyscy zwalniani mieli więcej niż 40 lat. Wśród nich byli: Józef Archutowski, Henryk Bernard, Zygmunt Bielski-Sariusz, Arnold Bolland, Franciszek Bossowski (wstanie skrajnego wyczerpania), Eugeniusz Brzezicki, Witold Budryk, Kazimierz Bulas, Edward Chodzicki, Edmund Chromiński, Stefan Czarnocki, Mikołaj Czyżewski (wg. Jana Gwiazdomorskiego zwolniono go 8 listopada 1939r. z koszar przy ul. Mazowieckiej), Jerzy Drozdowski, Józef Dadak (wg innych źródeł zwolniono go dopiero 18 stycznia 1941 r.), Roman Dawidowski, Feszczenko-Czopiwski Iwan(wg. Jana Gwiazdomorskiego zwolniono go 8 listopada 1939r. z koszar przy ul. Mazowieckiej), Dobiesław Witold Doborzyński (wg. Stanisława Urbańczyka przeniesiono go 4 marca 1940 r. do KL Dachau), Kazimierz Dobrowolski, Tadeusz Wincenty Dobrowolski, JerzyDrozdowski, Karol Dziewoński, Tadeusz Dziurzyński, Tadeusz Estreicher, Vilim Francic, Józef Fudakowski,Marek Gatty-Kostyal, Stanisław Jan Gąsiorowski, Tadeusz Glemma, Stanisław Gołąb (wg. Tadeusza Wrońskiego, wg. Stanisława Urbańczyka 4 marca 1940 r. został przeniesiony do KL Dachau), Franciszek Górski, Zygmunt Grodziński, Jan Maria Gwiazdomorski, Seweryn Hammer, Franciszek Hendzel, Zdzisław Adam Heydel, Antoni Maria Emilian Hoborski, Stanisław Janik (wg. T. Wrońskiego; wg Jerzego S. pozostał w obozie, później przeniesiono go do KL Dachau i zwolniono dopiero 14 stycznia 1941 r.), Stanisław Jaskólski, Mieczysław Jeżewski, Józef Kaczmarczyk, Bohdan Kamieński, Ludwik Kamykowski, Stefan Kołaczkowski, Stefan Saturnin Komornicki, Władysław Konopczyński, Stanisław Korbel, Tadeusz Jan Kowalski, Jan Józef Kozak, Aleksander Wacław Krupkowski, Tadeusz Albin Kruszyński, Jan Władysław Krzemieniecki, Adam Alojzy Krzyżanowski, Witold Krzyżanowski (wg T. Wrońskiego, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974; wg. innych źródeł został przeniesiony do KL Dachau), Stanisław Marian Kutrzeba, Jerzy Władysław Lande, Tadeusz Lehr-Spławiński, Ksawery Franciszek Lewkowicz, Adam Julian Ludkiewicz, Paweł Łoziński, Stanisław Łukasik, Kazimierz Wincenty Majewski (z obozowego szpitala nie był w stanie wyjść o własnych siłach), Teodor Edward Józef Marchlewski, Stanisław Wincenty Maziarski, Marian Michalski (wg. Stanisława Urbańczyka pozostawał w obozie po 4 marca 1940 r., z wg Jerzego S. został zwolniony z KL Dachau 4 stycznia 1941 r.), Zygmunt Karol Mysłakowskio, Kazimierz Ignacy Nitsch, Jan Nowak, Aleksander Oszacki, Włodzimierz Ottman, Kazimierz Antoni Piech, Stanisław Pigoń, Ludwik Marian Piotrowicz, Roman Prawocheński, Ludwik Ręgorowicz, Jan Zygmunt Robel, Jan Stanisławski, Wilhelm Alojzy Staronka, Maciej Starzewski, Bronisław Stępowskiego, Stanisław Szczotka (wg. innych źródeł 4 marca 1940 r. został przeniesiony do KL Dachau. Zwolniono go z KL Dachau 14 września 1940 r.), Franciszek Ksawery Walter, Tadeusz Ważewski, Władysława Wichra, Antoniego Wichra, Edwarda Windakiewicza (wg. Tadeusza Wrońskiego, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974. Jest to informacja błędna, został on zwolniony 27 listopada 1939 r. z więzienia we Wrocławiu), Walentego Winida, Jana Zdzisława Włodka, Władysława Woltera, Jana Wojciecha Zabłockiego (zwolniony z obozowego szpitala, nie był w stanie iść o własnych siłach), Feliksa Franciszka Zalewskiego,Longina Tadeusza Zawadzkiego, Jana Zerndta,Januarego Zubrzyckiego,Albina Żabińskiego. Po godzinie 21 nastąpił wyjazd zwolnionych więźniów krakowskich czterema samochodami ciężarowymi spod bramy obozowej do odległego o trzydzieści kilometrów Charlottenburga, skąd wyruszyli w wygodnych i ciepłych wagonach pulmanowskich w podróż powrotną do Krakowa. Pilnowani byli przez jednego konwojenta.
