Z Małopolska w II Wojnie Światowej

16 grudnia 1943 r.

Na  zebraniu rządu Generalnego Gubernatorstwa Wilhelm Ohlenbusch, kierownik Głównego Wydziału Propagandy stwierdził „wprowadzone przez policję sądy doraźne i egzekucje dały pomyślne rezultaty; władze niemieckie nie mają zresztą na razie innej drogi, muszą stosować tak surowe metody. Należy się zastanowić, czy nie byłoby wskazane przeprowadzanie egzekucji w miarę możliwości w tym miejscu, gdzie dokonano zamachu na Niemca. Z drugiej strony może należałoby wyznaczyć odosobnione miejsce na egzekucje. Stwierdzono bowiem, że jeśli są one powszechnie dostępne, ludność polska tłumnie się tam udaje, zbiera przesiąkniętą krwią ziemie do naczyń i zanosi ją do kościoła. Skazanych na śmierć sprawców zamachów na Niemców można by ewentualnie wieszać'”.

Do KL Auschwitz przywieziono z Krakowa 47 więźniów oznaczonych w obozie numerami od 168079 do 168125 i 35 więźniarek oznaczonych numerami od 70470 do 70504.