Z Małopolska w II Wojnie Światowej

HANO Józef.
Urodzony 2 marca 1906 r. w Zakościelu (obecnie na Ukrainie). W 1932 r. ukończył studia medyczne i doktoryzywał się. W 1937 r. uzyskał habilitację. Jako docent farmakologii Uniwersytetu Jagiellonskiego został aresztowany 6 listopada 1939

r. w czasie Sonderaktion Krakau. Przy aresztowaniu zrewidowano go. Po 

przewiezieniu krytą ciężarówką przez Gołębią, Wiślną, Zwierzyniecką, Podwalem, Karmelicką, Alejami Trzech Wieszczów do więzienia Montelupich został wpisany do więziennej ewidencji. 7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. 9 listopada 1939 r. został wywieziony koleją z Krakowa-Łobzowa do więzienia we Wrocławiu. 10 listopada 1939 r. osadzono go w więzieniu karnym przy Kletschkauerstrasse 31 (obecnie ul. Kleczkowska) lub więzieniu śledczym przy Freiburgerstrasse (obecnie ul. Świebodzka). 27 listopada 1939 r. po godz. 20,00 został przewieziony karetką więzienną na dworzec główny we Wrocławiu. Po dwugodzinnym oczekiwaniu w tunelu pod torami kolejowymi zapędzono go do pociągu. 28 listopada 1939 r. z przystanku leśnego za stacją kolejową w Oranienburgu około godz. 16,00 w padającym deszczu ze śniegiem przepędzono go do bramy KL Sachsenhausen i poddano procedurze przyjęcia (kąpiel, strzyżenie, odebranie ubrań, pieniędzy i zegarków, wydanie obozowych pasiaków. 29 listopada 1939 r. zapoznano go z regulaminem obozowym i przydzielono do baraku.. 4 marca 1940 r. przeniesiono go do KL Dachau. 14 stycznia 1940 r. zwolniono go z obozu. Organizował, a później prowadził na nim wykłady, tajny Oddział Farmaceutyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był organizatorem i kierownikiem Katedry Farmakologii Akademii Medycznej we Wrocławiu. W latach 1946-1962 kierował Pracownią Farmakologii Doświadczalnej w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu. W latach 1957-1972 kierował Katedrą Farmakodynamiki Akademii Medycznej w Krakowie. W 1964 r. mianowano go profesorem zwyczajnym. Był prorektorem Akademii Medycznej we Wrocławiu. Współtworzył, a potem w latach 1965 - 1977 był jego dyrektorem, Instytut Farmakologii Polskiej Akademii Nauk. Był współzałożycielem i Przezesem Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego. Przewodniczył  Komitetowi Nauk Fizjologicznych Polskiej Akademii Nauk. Był zastępcą przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Farmakologii Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Był naczelnym redatorem Polish Journal of Pharmacology and Pharmacy. Redagował Pharmacology, Biochemistry and Behavior. Był członkiem Komitetu Nagród Państwowych. Należał do Nowojorskiej Akademii Nauk. Był polskim delegatem do Rady Międzynarodowej Unii Farmakologicznej. Od 1967 r. był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Od 1989 r. był członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności. Posiadał tytuły członka honorowe go Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego, Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego, Niemieckiego Towarzystwa Farmakologii i Toksykologii oraz Farmakologii Klinicznej, honorowego przewodniczącego Komitetu Nauk Fizjologicznych Polskiej Akademii Nauk, redaktora honorowego Polish Journal of Pharmacology.          
Odznaczony Krzyżem Komandorskim, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oświęcimskim, Medalem im. Mikołaja Kopernika, Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego, Odznaką Grunwaldzką, Złotą Odznaką “Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”.      
Zmarł 31 maja 1997 r. w Krakowie, został pochowany na cmentarzu Rakowickim.   
Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 267; S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom? http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html[dostęp 19 czerwca 2020]; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem',Kraków 1969, s. 272; Wroński Tadeusz, 'Kronika okupowanego Krakowa',Kraków 1974, s. 47, 402;