Z Małopolska w II Wojnie Światowej


KAMYKOWSKI Ludwik.   
Urodzony w 1891 r. Był historykiem literatury, znawcą literatury polskiego Oświecenia i Baroku. W roku akademickim 1934/35 prowadził wykład monograficzny Barok w Polsce na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. 6 listopada 1939 r. został aresztowany w czasie „Sonderaktion Krakau”[1]. Osadzono go w więzieniu Montelupich[2]. Został przeniesiony do koszar przy ul. Mazowieckiej w Krakowie[3]. Przewieziono go do więzienia we Wrocławiu[4]. Został osadzony w KL Sachsenhausen[5], gdzie nabawił się gruźlicy. 8 lutego 1940 r. został zwolniony z obozu[6]. Od maja 1942 r. wykładał polonistykę na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim.     
Zmarł na gruźlicę 13 listopada 1944 r. w Krakowie, został pochowany na cmentarzu Rakowickim.        
Był żonaty, miał przynajmniej jedno dziecko.   
Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen,Kraków 1969, s. 267; S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom? http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html [dostęp 19 czerwca 2020]; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 272; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa', Kraków 1974, s. 47, 402;



[1] Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 268;

[2] Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 268;

[3] Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 268;

[4] Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 268;

[5] Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 402;

[6] Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 402;