Z Małopolska w II Wojnie Światowej

LEŚNODORSKI Bogusław.           
 Urodzony 27 maja 1914 r. w Krakowie. Był synem Gustawa (nauczyciela III Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie) i Marii z d. Owińskiej. Miał starszego brata Zygmunta. W 1932 r. zdał maturę w III Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie. Podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W

1936 r. został asystentem w Katedrze Historii Ustroju Polski Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1938 r. obronił pracę doktorską. Był starszym asystent Katedry Historii Prawa Polskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Został aresztowany 6 listopada 1939 r. w czasie Sonderaktion Krakau.

Przy aresztowaniu zrewidowano go. Po 

przewiezieniu krytą ciężarówką przez Gołębią, Wiślną, Zwierzyniecką, Podwalem, Karmelicką, Alejami Trzech Wieszczów do więzienia Montelupich został wpisany do więziennej ewidencji. 7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. 9 listopada 1939 r. został wywieziony koleją z Krakowa-Łobzowa do więzienia we Wrocławiu. 10 listopada 1939 r. osadzono go w więzieniu karnym przy Kletschkauerstrasse 31 (obecnie ul. Kleczkowska) lub więzieniu śledczym przy Freiburgerstrasse (obecnie ul. Świebodzka). 27 listopada 1939 r. po godz. 20,00 został przewieziony karetką więzienną na dworzec główny we Wrocławiu. Po dwugodzinnym oczekiwaniu w tunelu pod torami kolejowymi zapędzono go do pociągu. 28 listopada 1939 r. z przystanku leśnego za stacją kolejową w Oranienburgu około godz. 16,00 w padającym deszczu ze śniegiem przepędzono go do bramy KL Sachsenhausen i poddano procedurze przyjęcia (kąpiel, strzyżenie, odebranie ubrań, pieniędzy i zegarków, wydanie obozowych pasiaków. 29 listopada 1939 r. zapoznano go z regulaminem obozowym i przydzielono do baraku.Zwolniony został w lutym 1940 r. Wg innych źródeł 4 marca 1940 r. przeniesiono go do KL Dachau. 21 grudnia 1940 r. został zwolniony z KL Dachau. Współorganizował tajne nauczanie konspiracyjnego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1947 r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego. W 1947 r. wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1948 r. wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1950 r. był profesorem nadzwyczajnym. Wykładał na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1958 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1965-1968 był dziekanem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1966 r. Uniwersytet w Tuluzie nadal mu tytuł doctora honoris causa. Od czerwca 1968 r. wchodził w skład Komitetu Przygotowawczego obchodów 500 rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika. W 1973 r. został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk.     
Zmarł 1 lipca 1985 r. w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu rakowickim w Krakowie. 
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi.     
Był żonaty. Miał córkę i syna.          
Bogusław Leśnodorski. Nekrolog, „Dziennik Polski” 1985 nr 155, s. 9; Chrostowski Tadeusz, Prof. dr Bogusław Leśnodorski. Członek Honorowy TNP (1914-1985), „Notatki Płockie” 1985, nr 30, s. 53; Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 271; Rosner Anna, Bogusław Leśnodorski, [w:] Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008.<span />'[[|S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom?  ]][[|<span style="font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman",serif;mso-fareast-font-family:Calibri;mso-ansi-language: PL;mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:AR-SA" />]]http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html<span style="mso-bookmark:_Hlk94803555" /><span style="font-size:12.0pt;font-family:"Times New Roman",serif;mso-fareast-font-family: Calibri;mso-ansi-language:PL;mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:AR-SA" /> [dostęp 19 czerwca 2020]; Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL. Materiały partyjne 1950-1986, t. II, wybór, wstęp i opracowanie Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, Warszawa 2012, s. 98; Sulewski Wojciech, Z frontu tajnego nauczania, Warszawa 1966; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 227, 272; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 405; Zmarł profesor Bogusław Leśnodorski, „Dziennik Polski” 1985 nr 153, s. 1;