Z Małopolska w II Wojnie Światowej

PIEKARA Arkadiusz Henryk.       
Urodzony 12 stycznia 1904 r. w Warszawie. Syn Wincentego i Marii z d. Biała.

Miał młodszego brata Brunona (fizyka). Uczęszczał do gimnazjum filologicznego Tomasza Łebkowskiego. W 1918 r. przeniósł się do prywatnego gimnazjum Rychłowskiego, które w następnym roku upaństwowiono i przemianowano na Gimnazjum im. Rejtana w Warszawie. W 1922 r. zdał maturę. Studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1927 r. uzyskał dyplom magistra filozofii. Podjął pracę asystenta na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1928 r. był profesorem fizyki w nowo utworzonym Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Radzynie. Zorganizował pracownie z miejscami dla indywidualnej pracy dla zdolnych uczniów. Prowadził tam badania podstawowe nad dielektrykami. W 1936 r. był współautorem odkrycia w nitrobenzenie odwrotnego nieliniowego efektu dielektrycznego. Habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był docentem fizyki doświadczalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego. 6 listopada 1939 r. został aresztowany w czasie Sonderaktion Krakau. Przy aresztowaniu zrewidowano go.  7 listopada 1939 r. ok. 10,00 rano przewieziono go do koszar 20. pułku piechoty przy ul. Mazowieckiej. 9 listopada 1939 r. został wywieziony koleją z Krakowa-Łobzowa do więzienia we Wrocławiu. 10 listopada 1939 r. osadzono go w więzieniu karnym przy Kletschkauerstrasse 31 (obecnie ul. Kleczkowska) lub więzieniu śledczym przy Freiburgerstrasse (obecnie ul. Świebodzka). 27 listopada 1939 r. po godz. 20,00 został przewieziony karetką więzienną na dworzec główny we Wrocławiu. Po dwugodzinnym oczekiwaniu w tunelu pod torami kolejowymi zapędzono go do pociągu. 28 listopada 1939 r. z przystanku leśnego za stacją kolejową w Oranienburgu około godz. 16,00 w padającym deszczu ze śniegiem przepędzono go do bramy KL Sachsenhausen i poddano procedurze przyjęcia (kąpiel, strzyżenie, odebranie ubrań, pieniędzy i zegarków, wydanie obozowych pasiaków).  29 listopada 1939 r. zapoznano go z regulaminem obozowym i przydzielono do baraku. 4 marca 1940 r. przeniesiony do KL Dachau. 29 lub 30 sierpnia 1940 r. zwolniony z KL Dachau. Początkowo wrócił do Krakowa. Później pracował w fabryce azotowej w Mościcach. Udzielał lekcji fizyki innym pracownikom. Działał w wywiadzie gospodarczo-przemysłowym Armii Krajowej. Używał pseudonimu Profesor. Analizował w laboratorium fabrycznym zdobyte materiały z rakiety V2. Wyniki jego badań zostały przesłane do Londynu. W styczniu 1945 r. wrócił do pracy na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jesienią 1946 r. został kierownikiem I Katedry Fizyki Politechniki Gdańskiej. W 1952 r. został profesorem fizyki na Uniwersytecie Poznańskim. Interesował się odkryciami w dziedzinie radiospektroskopii i optyki nieliniowej. W 1962 r. wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk. W 1965 r. objął specjalnie dla niego zorganizowaną katedrę fizyki na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1973 r. był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. W 1974 r. przeszedł do Instytutu Fizyki Polskiej Akademii Nauk.        
Zmarł 28 kwietnia 1989 r.     
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka Honorowa Miasta Poznania, dwukrotnie Medalem Marii Curie-Skłodowskiej, Krzyżem Oświęcimskim, Medalem Mariana Smoluchowskiego, tytułem doctora honoris causa Uniwersytetu Poznańskiego.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z Wanda Zawadzką. Z tego związku miał syna Andrzeja. Po raz drugi z Krystyną Chodzicką, z tego związku miał syna Marka i córkę Lidię.     
Glinski Jan Bohdan, Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Rydzynie 1928-1939 – Wychowawcy i Wychowankowie, Warszawa 2005, s. 172-173;
Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 273; Od pierwszych kroków w fizyce do odkrycia zjawiska odwrotnego nasycenia dielektrycznego. Fragmenty rozmowy Krzysztofa Samborskiego z prof. Arkadiuszem H. Piekarą, „Postępy fizyki” 1984 nr 35 (2); [[|S. Jerzy, Kto to przypomni Niemcom? ]][[|<span style="font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman",serif;mso-fareast-font-family:Calibri;mso-ansi-language: PL;mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:AR-SA" />]]http://web.archive.org/web/20110719042740/http://lists.ceti.pl/pipermail/wiec/20071011/011790.html<span style="mso-bookmark:_Hlk94803555" /> [dostęp 19 czerwca 2020]; Śródka Andrzej, Biogramy uczonych polskich, Wrocław 1990; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 221, 272; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 406; Wróblewski Andrzej Kajetan, Fizyka w Polsce wczoraj, dziś i jutro, labfiz.uwb.edu.pl. [dostęp 31 sierpnia 2012 r.];