Z Małopolska w II Wojnie Światowej

DZIURZYŃSKI Tadeusz.  
Urodzony w 1879 r. Był sędzią Sądu Krajowego w Krakowie. W 1919 r. został profesorem nadzwyczajnym prawa handlowego i wekslowego[1]. Wybrano go dziekanem Wydziału Prawa i prorektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1919 r. pracował w Komisji Kodyfikacyjnej[2]. W latach 1928-1951 prowadził wykład prawa handlowego, wekslowego i czekowego na I roku studiów Akademii Handlowej. 6 listopada 1939 r. został aresztowany w czasie „Sonderaktion Krakau”[3]. Osadzono go w więzieniu Montelupich[4]. Został przeniesiony do koszar przy ul. Mazowieckiej w Krakowie[5]. Przewieziono go do więzienia we Wrocławiu[6]. Został osadzony w KL Sachsenhausen[7]. 8 lutego 1940 r. został zwolniony z obozu[8]. Prowadził zajęcia z prawa handlowego, wekslowego i czekowego na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim[9]. 
Zmarł w 1962 r., został pochowany na cmentarzu Rakowickim.   
Alma Mater w podziemiu, Kraków 1964 s. 257; Gwiazdomorski Jan, Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków 1969, s. 267, 268; Urbańczyk Stanisław, Uniwersytet za kolczastym drutem, Kraków 1969, s. 272; Wroński Tadeusz, Kronika okupowanego Krakowa, Kraków 1974, s. 47, 402;