Z Małopolska w II Wojnie Światowej

KAPUSTKA Eugeniusz.

Urodzony około 1922 r. w Brzeźnicy Dębickiej. Ukończył trzy klasy gimnazjum. Od 1939 r. działał w konspiracji. Używał pseudonimu „Marek”. Po sześciomiesięcznym pobycie w więzieniu w Tarnowie skierowano go do obozu junackiego. Uciekł z obozu junaków. W 1943 r. dołączył do oddziału Batalionów Chłopskich „Sablik”. W 1943 r. z powodu zagrożenia rodziny aresztowaniem przeniósł się do Lwowa. Podjął pracę w niemieckiej firmie. Znał język niemiecki. Po uzyskaniu zwolnienia z pracy przymusowej wrócił w gorlickie i ponownie należał do oddziału Batalionów Chłopskich „Sablik”. Ukrywał się u Adama Onyszkiewicza w Woli Łużańskiej. Był zastępcą dowódcy oddziału Batalionów Chłopskich „Sablik”. Zainicjował potyczkę w rejonie Jelnej. 26 czerwca 1944 r. brał udział w akcji na magazyn skór w Bieczu. Od 1 sierpnia 1944 r. dowodził I drużyną oddziału Batalionów Chłopskich „Sablik”. Należał do ubezpieczenia akcji na budynek gestapo (willę Hansa Franka?) w Kobyle Gródku. 18 sierpnia 1944 r. prowadził rozpoznanie na stacji kolejowej Bobowej, a 19 sierpnia 1944 r. brał udział w akcji na tę stację. 4 września 1944 r. został ranny w potyczce w rejonie Krużlowej Wyżnej. Miał w oddziale swoją dziewczynę, Eugenię (wg innego źrodła Genowefę) Gawlik „Żaba”.

Filar Alfons, U podnóża Tatr, Warszawa 1985, s. 125; Kapustka Eugeniusz, Ptaszek Bolesław, Partyzancka idzie wiara..., Warszawa 1972 s. 135, 136, 155, 190, 217, 236, 238, 331; Wnuk Włodzimierz, Walka podziemna na szczytach, Warszawa 1980, s. 227;