Z Małopolska w II Wojnie Światowej

RĄCZKOWSKI Stanisław Józef.

Urodzony 26 października 1912 roku w Krakowie. Syn Józefa i Joanny z domu Kulczyńskiej. Od 1922 r. był uczniem Gimnazjum Św. Jacka w Krakowie. W 1923 r. przeniósł się z rodzicami do Poznania. W 1925 r. wstąpił do 15. Poznańskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta. W 1929 r. uczestniczył w Światowym Jamboree Skautowym w Birkenhead w Anglii. W 1930 r. zdał maturę w Gimnazjum Św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W latach 1930 - 1934 studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Jednocześnie pracował w Zarządzie Miejskim w Poznaniu, a potem w administracji Uniwersytetu Poznańskiego. W latach 1934 - 1935 był prezesem Akademickiego Koła Harcerskiego im. Heliodora Święcickiego. W 1934 r. został magistrem praw. W tym samym roku uczestniczył w Jamboree Skautowym w Gödöllö na Węgrzech. W 1935 r. ukończył drugie kierunek studiów i został magistrem nauk ekonomiczno-politycznych. Jesienia 1935 r. podjął pracę w Banku Polska Kasa Opieki SA w Warszawie. W lipcu 1936 r. został oddelegowany do Paryża. Studiował na Sorbonie. Wiosną 1938 r. obronił pracę doktorską. Od sierpnia 1939 r. ponownie pracował w Polskiej Kasie Opieki SA w Warszawie. 7 września 1939 r. na apel pułkownika Romana Umiastowskiego wyszedł ze stolicy na wschód. Po zakończeniu działań wojennych przeniósł się do Poznania. Unikając wysiedlenia przez Niemców w listopadzie 1939 r. przeniósł się do Krakowa. Od 15 listopada 1939 do 28 czerwca 1940 r. był komendantem Krakowskiej Chorągwi Szarych Szeregów. Używał pseudonimu „Stach” i nazwiska Stanisław Remieszko. Po próbie aresztowania go przez Gestapo został przeniesiony do Warszawy. Od lipca 1940 do lipca 1941 r. był wizytatorem Kwatery Głównej Szarych Szeregów w Krakowie. Pracował w Wydziale Lustracyjnym „Społem" w Krakowie. Od jesieni 1941 r. był pracownikiem Wydziału Lustracyjnego „Społem” w Warszawie. W lipcu 1944 r. wyjechał z Warszawy. Nie brał udziału w Powstaniu Warszawskim. W 1947 r. przewodniczył delegacji polskiej na Konferencję Hawańską w Sprawie Handlu i Zatrudnienia. Dwukrotnie był delegatem Polski na Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych. W 1964 r. został wiceprzewodniczącym delegacji polskiej na I Konferencję Organizacji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Handlu i Rozwoju. Należał do delegacji polskiej negocjującej sprawy zadłużenia Polski z bankami zrzeszonymi w Klubie Paryskim. Był członkiem delegacji polskiej do rozmów z Międzynarodowym Funduszem Walutowym.

Zmarł 19 maja 2006 r.

Szare Szeregi. Harcerze 1939-1945, t. III, Warszawa 1988, s. 329;