Z Małopolska w II Wojnie Światowej

STABRAWA Władysław Józef.

Urodzony 9 stycznia 1910 r. w Myślenicach. Syn Andrzeja (urzędnika podatkowego) i Heleny z domu Klebert (nauczycielki). Miał braci:Adama (pseudonim „Borowy”, dowódcę 1 pułku strzelców podhalańskich Armii Krajowej), Andrzeja (pseudonim „Sosna”, żołnierza oddziału ochrony dowództwa 1. pułku strzelców podhalańskich Armii Krajowej, był poszukiwany przez Gestapo, zaginął,), siostrę Marię (zamężną Wysowicz, urzędniczką nadleśnictwa). Uczęszczał do szkoły powszechnej w Myślenicach. Ukończył osiem klas w Państwowym Gimnazjum im T. Kościuszki w Myślenicach (1920 - 1928), i 31 maja 1928 r. zdał w terminie letnim egzamin dojrzałości typu humanistycznego. W tym okresie mieszkał w Myślenicach przy ul. Konopnickiej. W latach 1929 - 1935 studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tytuł magistra prawa uzyskał 2 lipca 1935 r. W latach 1935 - 1938 był bezpłatnym aplikantem sądowym w Sądzie Okręgowym w Krakowie. W 1938 r. przerwał aplikację z powodów finansowych i podjął pracę w Urzędzie Skarbowym w Bielsku (od 1 stycznia 30 kwietnia 1939 r.), a następnie w kancelarii notarialnej Jana Pomykały w Myślenicach (1 maja do 1 września 1939 r.). Od wybuchu wojny do 1940 r. był na utrzymaniu rodziny w Myślenicach. Od 1 stycznia 1941 r. do 3 marca 1943 r. pracował w Urzędzie Pracy w Myślenicach. W 1943 r. załatwił dokumenty dla poszukiwanego przez Niemców Franciszka Gędłka (przed wojną sędziego Sądu Grodzkiego w Myślenicach). W 1943 r. został aresztowany przez krakowskie Gestapo i osadzony w więzieniu Montelupich, a następnie wywieziony do KL Auschwitz, gdzie oznaczono go numerem 152950. Został zwolniony z końcem 1943 r. Zamieszkał u rodziców w Myślenicach. Po kilku miesiącach zaczął się ukrywać. Był żołnierzem Obwodu Myślenice Armii Krajowej, a potem żołnierzem ochrony dowództwa 1. pułku strzelców podhalańskich Armii Krajowej. Używał pseudonimów "Sęp" i "Sem". Od 1945 r. kontynuował aplikację sądową. Po zdaniu egzaminu sędziowskiego rozpoczął pracę w Sądzie Grodzkim jako aplikant sądowy (9 listopada 1945 - 31 grudnia 1946 r.) w Trzcianie i Międzyrzeczu. Następnie od 1 stycznia 1947 do 13 maja 1947 r. był podprokuratorem w Prokuraturze Sądu Okręgowego w Gorzowie Wydział w Trzciance (?). Od 15 maja 1947 do 9 grudnia 1950 r. był pełniącym obowiązki sędziego w Sądzie Grodzkim i Okręgowym w Jeleniej Górze, a od 15 grudnia 1950 do 31 kwietnia 1951 r. w Sądzie Powiatowym w Jeleniej Górze. Do 1 stycznia 1951 r. był asesorem sądowym Sądy Okręgowego Apelacyjnego we Wrocławiu, potem został przeniesiony na stanowisko sędziego Sądu Powiatowego w Jeleniej Górze. 1 kwietnia 1951 r. z powodów rodzinnych na własną prośbę odszedł z sądownictwa. Od 1 sierpnia 1951 r. pracował jako radca prawny w Spółdzielni Inwalidów „Wisła” przy ul. Stalina 15 w Myślenicach. W lutym 1952 r. wystąpił o wpis na listę adwokatów Okręgowej Rady Adwokackiej w Krakowie z siedzibą w Myślenicach. Rada Adwokacka 29 maja 1952 r. odmówiła wpisania go na listę adwokatów. Należał do Związków Zawodowych Pracowników Sądu i Prokuratury, Towarzystwa Przyjaźni Polsko Radzieckiej, Związku Prawników Demokratów, Ligi Przyjaciół Żołnierza. Po zlikwidowaniu etatu radcy w Spółdzielni Inwalidów w 1952 r. pozostał bez stałej pracy. Ponownie odmówiono mu wpisu na listę adwokatów 16 kwietnia 1957 r. oraz po złożonym odwołaniu 20 września 1957 r. Dopiero po interwencji ministerstwa uzyskał wpis 5 grudnia 1957 r. Członkiem myślenickiego Zespołu Adwokackiego został 17 marca 1958 r., a po jego podziale w 1966 r. decyzją Rady został przydzielony do Zespołu nr 1. Mieszkał na stałe w Myślenicach na oś. Tysiąclecia. W kwietniu 1980 r. przeszedł na emeryturę. Nadal za zgodą Rady Adwokackiej wykonywał swój zawód. Zaprzestał pracy z 31 grudnia 1983 r.

Zmarł 14 kwietnia 1987 r., został pochowany na cmentarzu komunalnym w Myślenicach. 

Był żonaty z Jadwigą (zm. 1 września 1950 r.), miał córkę Ewę (ur. 1 października 1947 r.) Akta osobowe w Radzie Adwokackiej; Akta osobowe w Delegaturze UOP w Krakowie; Kuler Andrzej, Stabrawa Władysław Józef, [w:] Małopolski słownik biograficzny uczestników działań niepodległościowych 1939-1956, t. 2, Kraków 1997, s. 169; Nekrolog Władysława Stabrawy, “Tygodnik Powszechny” 1987 nr 19, s. 8;