Z Małopolska w II Wojnie Światowej

MIKA Emil.

Urodzony w 1896 r. Był działaczem narodowym z Orawy. Pracował na stanowisku kierownika szkoły i Domu Ludowego w Lipnicy Wielkiej. Zorganizował tam chór, teatr objazdowy i Kółko Rolnicze. Zebrał i wydał drukiem pieśni orawskie. Po przejęciu Orawy przez Słowację od jesieni 1939 r. mieszkał wraz z żoną na Salwatorze w Krakowie, u szwagra – księdza Ferdynanda Machaya. Organizował trasę przerzutową przez Słowację do Budapesztu. Razem z żoną zostali przez Jana Mazurkiewicza „Radosław” wyznaczeni na współpracowników Tajnej Organizacji Wojskowej. Został aresztowany 3 lub 4 maja 1941 r. wraz z żoną i przewieziony do siedziby gestapo na Pomorskiej 2. Na pierwszym przesłuchaniu pobito go do nieprzytomności i przewieziono do więzienia Montelupich. W lipcu 1941 r. wywieziono go do KL Auschwitz.

Został zamordowany 17 października 1941 r. w KL Auschwitz.

Był żonaty z Józefą Machay.

Piątkowska Antonina, Wspomnienia oświęcimskie, Kraków 1977, s. 20, 35; Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945, Warszawa 1988, s. 24, 274; Wnuk Włodzimierz, Walka podziemna na szczytach, Warszawa 1980, s. 142;